Τι προκαλεί η νόσος Parkinson

Η νόσος του Parkinson είναι μία συχνή νευρολογική πάθηση που προκαλεί, εκτός των άλλων, κινητικές διαταραχές. Η πάθηση έχει προοδευτικό χαρακτήρα και μπορεί να εμφανίζει αύξηση των συμπτωμάτων με την πάροδο των ετών.

Κύρια κινητικά προβλήματα αφορούν:

• την εγκατάσταση κυφωτικής στάσης,
• τη βραδύτητα της βάδισης,
• τη δυσκολία έναρξης της βάδισης,
• το τρέμουλο που παρατηρείται στην άκρα χείρα ή στην κεφαλή (τρόμος ηρεμίας),
• καθώς και τα προβλήματα ισορροπίας, που μπορούν να οδηγήσουν σε πτώση.

Με βάση τις κλινικές παρατηρήσεις, τα προβλήματα ισορροπίας, στάσης του σώματος και βάδισης αποτελούν τις κύριες αιτίες πρόκλησης λειτουργικών προβλημάτων στην καθημερινότητα του ατόμου.

Οι στόχοι της Φυσικοθεραπείας

Η Φυσικοθεραπεία αποτελεί μαζί με τη φαρμακευτική αγωγή την κύρια θεραπευτική προσέγγιση σε ασθενείς με Parkinson. Η βασική προσέγγιση των θεραπευτών του NeuroMyo Physio βασίζεται στην προσέγγιση Bobath και περιλαμβάνει:

• Την προαγωγή της ευθυτενούς στάσης κατά τη βάδιση μέσα από την ενδυνάμωση των σταθεροποιών μυών της σπονδυλικής στήλης και τη διατήρηση της ελαστικότητας των σπονδυλικών και άλλων αρθρώσεων.
• Την βελτίωση του ρυθμού βάδισης.
• Την ενίσχυση της ασφάλειας της βάδισης για την πρόληψη των πτώσεων.
• Την βελτίωση της κινητικότητας κατά τις μεταφορές από το κρεββάτι, προς το κρεββάτι και στο κρεββάτι του ασθενή.
• Την άσκηση μέσα από ειδικά σχεδιασμένα προγράμματα ανά περίοδο.
• Την εκμάθηση της σωστής χρήσης βοηθητικών συσκευών.
• Τη χρήση γνωστικών στρατηγικών για τη μείωση γεγονότων «παγώματος» που παρατηρούνται κυρίως κατά την έναρξη της βάδισης και την ορθοστάτιση.
• Την εκπαίδευση των ατόμων που περιβάλλουν τον ασθενή.
• Την κατάλληλη διευθέτηση του οικιακού περιβάλλοντος.

Το βασικό μήνυμα που προκύπτει σε κάθε περίπτωση, είναι πως η κίνηση αποτελεί βασικό θεραπευτικό πυλώνα της μακροχρόνιας διαχείρισης ατόμων που πάσχουν από τη νόσο του Parkinson. Τα σύγχρονα δεδομένα συνηγορούν πως μία «καθιστική» νοοτροπία αποτελεί βασική αιτία μεγέθυνσης προβλημάτων και επιπλοκών στον πάσχοντα, οπότε η ενημέρωση, καθώς και η στοχευμένη παρότρυνση για κίνηση αποτελούν πρωταρχικό στόχο.